عرق کردن یکی از فعالیت های عادی بدن است. که با آزاد سازی محلول های حاوی نمک (۹۹ درصد آب ،۱ درصد نمک و چربی) برای تنظیم دمای بدن انجام می گیرد. با اینحال علاوه بر تنظیم حرارت مسائلی مانند تحریک احساسات هم می توانند موجب تعریق شوند. زیربغل ، صورت ، کف دست ها و کف پاها بیشتر در معرض تعریق هستند. تعریق اگر بیش از حد نباشد یکی از فعالیت های ضروری برای بدن است.
عرق کردن زیاد یا کم عرق کردن هردو می توانند بسیار مشکل آفرین باشند و زنگ خطری برای مشکلات هورمونی و عروقی محسوب می گردند. کم عرق کردن موجب می شود که بدن شما نتواند حرارت را کنترل کند و تعریق بیشض از حد نیز می تواند از نظر روانی و فیزیکی آسیب زا باشد.
بدن انسان سه میلیون غده عرق دارد که در دو دسته اوکرین و آپوکرین دسته بندی می شوند. غدد اوکرین در تمام بدن شماوجود دارند و مایع خروجی از آنها بدون بو است. غدد آپوکرین بیشتر در این نقاط متمرکز هستند: پوست سر، کشاله ران و زیر بغل. عرق این غدد دارای بو هستند و زمانی که روی پوست تجزیه می شوند ما بوی بدن را احساس می کنیم.
بخشی از سیستم عصبی بصورت ناخودآگاه تعریق را کنترل کرده و برای تشرح آن دستور صادر می کند. در هنگام ورزش یا تب ، زمانی که دمای بدن زیاد می شود عرق کردن موجب کاهش دمای بدن می گردد. همانطور که گفته شد مواردی مانند استرس، خشم، ترس و شرم نیز می توانند منجر به تعریق شوند. خوردن غذاهای تند، نوشیدنی های کافئین دار و الکلی نیز از محرک های تعریق بشمار می روند.
روش ها کاهش تعریق بدن
عرق کردن به اندازه کافی طبیعیست و نیاز به درمان ندارد اما می توان با انجام برخی امور تعریق را کاهش داد:
لباس های نارک بپوشیم تا پوست تنفس کند.
در صورت گرم شدن بدن لباس ها را کم تر کنیم.
شستن عرق خشک شده روی پوست
تعویض لباس عرقی برای جلوگیری از رشد باکتری ها
آشامیدن آب
استفاده از مام ها و لباس های ضد عرق نیز بسیار در این بخش مفید هستند.
